Ciao Cusco!
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Linda
05 Maart 2009 | Peru, Cusco
Lieve vrienden,
mijn laatste dag in Cusco breekt morgen alweer aan. De week van het afscheid...
Vorige week was mijn laatste week bij San Nicolas Urraca. De week vloog voorbij. Veel gespeeld, gesport, maar vooral geknuffeld met alle niños en niñas. Op donderdagavond hebben Sanne (die ook op vrijdag haar laatste werkdag had) en ik Luisa, Jose, Anna en hun kinderen mee uiteten genomen ter afscheid. Een enorme luxe voor hen, zeker in het toeristische gedeelte waar wij verblijven. Ze keken hun ogen uit. Pizza's en de kinderen bestelden bij voorbaat al helado con chocolate, ijs met chocoladesaus en natuurlijk een te grote pizza!
Vrijdag was dan echt de laatste dag op het project. Sanne en ik hadden snoep, koekjes en frisdrank gekocht en het werd een feestmiddag...al was het met gemengde gevoelens en ging het gepaard met vele tranen. Ik ben heel blij dat ik een maand lang heb mogen werken bij deze lieve kinderen en fantastische vrijwilligers. En ik kan het niet vaak genoeg zeggen: aan iedereen die een sponsorbijdrage heeft geleverd: enorm bedankt! Met jullie steun heb ik heel veel kunnen bereiken op het project, zoals jullie hebben kunnen lezen in de vorige verhalen. De kinderen en de vrijwilligers in Peru zijn jullie zeer dankbaar, net als ik!! Het was een onvergetelijke tijd.
En toen kwam de grote uitdaging: de 4-daagse Inca Trail naar Machu Picchu!
Machu Picchu is 1 van de zeven wereldwonderen. Het is een Inca stad, verscholen in de bergen, die nooit door de Spanjaarden is ontdekt. Vermoedelijk in de 11e of 12e eeuw gebouwd. Toen de Spanjaarden in de 16e eeuw Peru bezetten is Machu Picchu verlaten en de route door de bergen ernaar toe, de Inca Trail, werd gedeeltelijk verwoest. Pas in 1911 werd de verborgen Inca stad ontdekt door een Amerikaanse historicus, Hiram Bingham. De stad was helemaal overwoekerd door jungle. Tegenwoordig is het de grootste trekpleister van Peru en misschien wel heel Zuid-Amerika. Wie de originele Inca Trail wil lopen, moet ver van te voren boeken. Slechts 500 personen worden dagelijks toegelaten op deze trail. En dat is inclusief de gidsen en de 'dragers', Peruanen die de tenten en kookmaterialen voor het kamperen naar boven dragen. Circa 200-250 toeristen kunnen daarom maximaal dagelijks starten met de Inca Trail. Er zijn ook alternatieve trekkings en veel toeristen bezoeken aleen het einddoel, Machu Picchu, op 1 dag per trein of bus vanuit Cusco. Op Machu Picchu zelf worden maximaal 2500 toeristen dagelijks toegelaten.
Ik wilde al lange tijd graag de originele Inca Trail gaan lopen, 4 dagen lopen, 3 nachten kamperen, en had deze tocht al vanuit Nederland gererserveerd ruim voor vertrek. In februari is de Inca Trail gesloten voor onderhoud en schoonmaakwerkzaamheden, maar op zondag 1 maart was de eerste dag dat de Trail weer open was, en ik was erbij.
Mijn groep bestond uit alleen maar mannen en ik! Twee Zweden, een Canadees, een Engelsman van maar liefst 70 jaar oud (!!), onze gids en 5 dragers vormden mijn gezelschap voor 4 dagen. Het werd een heftige tijd! Dag 1 werd ik om half 7 opgehaald, vervolgens de andere toeristen en de bus bracht ons naar het startpunt, KM 82 geheten. Die dag zo´n 6 uur gewandeld, maar het was redelijk vlak. Het regende wel vrij veel wat het wat moeilijker maakte. Kamperen op 3600 meter hoogte, brr, best fris alleen in een tentje. Dag 2 was de zwaarste dag, ik was al gewaarschuwd. Van 3600 meter gingen we klimmem tot aan de eerste top op 4200 meter. Dat valt niet mee, normaal ademen op zo´n hoogte en dan die inspanning leveren. Gelukkig had ik in Cusco al 6 weken kunnen wennen aan de hoogte en had ik mijn adem redelijk onder controle. Toch heb ik me die dag regelmatig afgevraagd waarom ik ook alweer de Inca Trail wilde lopen....en waarom ik er zelfs voor betaald had om dat te mogen doen...de top bereiken was letterlijk een hoogtepunt. En de naam van die top zei niets teveel: Dead Woman´s Pass...
Ik was enorm blij om nu te mogen gaan dalen, maar de dagen erna heb ik dat ook gevoeld: dalen is zo zwaar voor je knieën. Ook mijn tenen deden enorm zeer (en nog steeds). Ik was wel echt super voldaan en trots toen ik als derde na de twee Zweden ons kamp binnen kwam. Ik was waarschijnlijk ook wel behoorlijk teleurgesteld geweest als de Engelsman me voor was geweest;-)
Die avond lag ik om 20.00 uur uitgeteld in mijn bedje.
Dag 3 was een prachtige tocht door de jungle, de uitzichten onderweg waren fantastisch. En tja, dag 4, daar doe je het allemaal voor: het bereiken van de Inca Stad. Om 4 uur werden we gewekt. We moesten er op tijd bij zijn. 1 van de bergen die Machu Picchu omringt heet Wayna Picchu en deze scheen een must te zijn om te beklimmen. Er worden alleen slechts 400 mensen per dag toegelaten op deze berg. En gezien de buslading toeristen die vanaf 6 uur ´s ochtends Machu Picchu en Wayna Picchu bereikt, begon onze wandeling die dag erg vroeg. Eigenlijk wel jammer, want we moesten constant rennen en daardoor kon ik niet echt genieten van deze laatste 1,5 uur voor het bereiken van Machu Picchu. Maar het rennen werd beloond, ik was nummer 375 om Wayna Picchu te mogen beklimmen; slechts 25 tickets over na mij....
En het was de moeite waard. Al was ik al helemaal kapot van de drie voorgaande dagen, de 1,5 uur bergop naar de top van Wayna Picchu had ik niet willen missen. Machu Picchu betekent overigens oude berg en Wayna Picchu jonge berg. Het uizicht vanaf deze jonge berg op de oude berg met in haar dal de verborgen Inca Stad was wederom een onvergetelijke ervaring.
Na het afscheid nemen van school en het vrijwilligerswerk komt dan morgen het afscheid nemen van Cusco. Erg raar, want ik heb hier nu bijna 7 weken gewoond, geleefd, het is echt mijn stad geworden.
Met Jennifer die ik hier heb ontmoet heb ik vandaag een busticket gekocht naar Puno. Puno ligt aan het Titicaca meer, vlakbij de grens met Bolivia. Mijn volgende verhaal zal dus vanuit een nieuw land zijn; Bolivia here we come! Ciao Peru!
mijn laatste dag in Cusco breekt morgen alweer aan. De week van het afscheid...
Vorige week was mijn laatste week bij San Nicolas Urraca. De week vloog voorbij. Veel gespeeld, gesport, maar vooral geknuffeld met alle niños en niñas. Op donderdagavond hebben Sanne (die ook op vrijdag haar laatste werkdag had) en ik Luisa, Jose, Anna en hun kinderen mee uiteten genomen ter afscheid. Een enorme luxe voor hen, zeker in het toeristische gedeelte waar wij verblijven. Ze keken hun ogen uit. Pizza's en de kinderen bestelden bij voorbaat al helado con chocolate, ijs met chocoladesaus en natuurlijk een te grote pizza!
Vrijdag was dan echt de laatste dag op het project. Sanne en ik hadden snoep, koekjes en frisdrank gekocht en het werd een feestmiddag...al was het met gemengde gevoelens en ging het gepaard met vele tranen. Ik ben heel blij dat ik een maand lang heb mogen werken bij deze lieve kinderen en fantastische vrijwilligers. En ik kan het niet vaak genoeg zeggen: aan iedereen die een sponsorbijdrage heeft geleverd: enorm bedankt! Met jullie steun heb ik heel veel kunnen bereiken op het project, zoals jullie hebben kunnen lezen in de vorige verhalen. De kinderen en de vrijwilligers in Peru zijn jullie zeer dankbaar, net als ik!! Het was een onvergetelijke tijd.
En toen kwam de grote uitdaging: de 4-daagse Inca Trail naar Machu Picchu!
Machu Picchu is 1 van de zeven wereldwonderen. Het is een Inca stad, verscholen in de bergen, die nooit door de Spanjaarden is ontdekt. Vermoedelijk in de 11e of 12e eeuw gebouwd. Toen de Spanjaarden in de 16e eeuw Peru bezetten is Machu Picchu verlaten en de route door de bergen ernaar toe, de Inca Trail, werd gedeeltelijk verwoest. Pas in 1911 werd de verborgen Inca stad ontdekt door een Amerikaanse historicus, Hiram Bingham. De stad was helemaal overwoekerd door jungle. Tegenwoordig is het de grootste trekpleister van Peru en misschien wel heel Zuid-Amerika. Wie de originele Inca Trail wil lopen, moet ver van te voren boeken. Slechts 500 personen worden dagelijks toegelaten op deze trail. En dat is inclusief de gidsen en de 'dragers', Peruanen die de tenten en kookmaterialen voor het kamperen naar boven dragen. Circa 200-250 toeristen kunnen daarom maximaal dagelijks starten met de Inca Trail. Er zijn ook alternatieve trekkings en veel toeristen bezoeken aleen het einddoel, Machu Picchu, op 1 dag per trein of bus vanuit Cusco. Op Machu Picchu zelf worden maximaal 2500 toeristen dagelijks toegelaten.
Ik wilde al lange tijd graag de originele Inca Trail gaan lopen, 4 dagen lopen, 3 nachten kamperen, en had deze tocht al vanuit Nederland gererserveerd ruim voor vertrek. In februari is de Inca Trail gesloten voor onderhoud en schoonmaakwerkzaamheden, maar op zondag 1 maart was de eerste dag dat de Trail weer open was, en ik was erbij.
Mijn groep bestond uit alleen maar mannen en ik! Twee Zweden, een Canadees, een Engelsman van maar liefst 70 jaar oud (!!), onze gids en 5 dragers vormden mijn gezelschap voor 4 dagen. Het werd een heftige tijd! Dag 1 werd ik om half 7 opgehaald, vervolgens de andere toeristen en de bus bracht ons naar het startpunt, KM 82 geheten. Die dag zo´n 6 uur gewandeld, maar het was redelijk vlak. Het regende wel vrij veel wat het wat moeilijker maakte. Kamperen op 3600 meter hoogte, brr, best fris alleen in een tentje. Dag 2 was de zwaarste dag, ik was al gewaarschuwd. Van 3600 meter gingen we klimmem tot aan de eerste top op 4200 meter. Dat valt niet mee, normaal ademen op zo´n hoogte en dan die inspanning leveren. Gelukkig had ik in Cusco al 6 weken kunnen wennen aan de hoogte en had ik mijn adem redelijk onder controle. Toch heb ik me die dag regelmatig afgevraagd waarom ik ook alweer de Inca Trail wilde lopen....en waarom ik er zelfs voor betaald had om dat te mogen doen...de top bereiken was letterlijk een hoogtepunt. En de naam van die top zei niets teveel: Dead Woman´s Pass...
Ik was enorm blij om nu te mogen gaan dalen, maar de dagen erna heb ik dat ook gevoeld: dalen is zo zwaar voor je knieën. Ook mijn tenen deden enorm zeer (en nog steeds). Ik was wel echt super voldaan en trots toen ik als derde na de twee Zweden ons kamp binnen kwam. Ik was waarschijnlijk ook wel behoorlijk teleurgesteld geweest als de Engelsman me voor was geweest;-)
Die avond lag ik om 20.00 uur uitgeteld in mijn bedje.
Dag 3 was een prachtige tocht door de jungle, de uitzichten onderweg waren fantastisch. En tja, dag 4, daar doe je het allemaal voor: het bereiken van de Inca Stad. Om 4 uur werden we gewekt. We moesten er op tijd bij zijn. 1 van de bergen die Machu Picchu omringt heet Wayna Picchu en deze scheen een must te zijn om te beklimmen. Er worden alleen slechts 400 mensen per dag toegelaten op deze berg. En gezien de buslading toeristen die vanaf 6 uur ´s ochtends Machu Picchu en Wayna Picchu bereikt, begon onze wandeling die dag erg vroeg. Eigenlijk wel jammer, want we moesten constant rennen en daardoor kon ik niet echt genieten van deze laatste 1,5 uur voor het bereiken van Machu Picchu. Maar het rennen werd beloond, ik was nummer 375 om Wayna Picchu te mogen beklimmen; slechts 25 tickets over na mij....
En het was de moeite waard. Al was ik al helemaal kapot van de drie voorgaande dagen, de 1,5 uur bergop naar de top van Wayna Picchu had ik niet willen missen. Machu Picchu betekent overigens oude berg en Wayna Picchu jonge berg. Het uizicht vanaf deze jonge berg op de oude berg met in haar dal de verborgen Inca Stad was wederom een onvergetelijke ervaring.
Na het afscheid nemen van school en het vrijwilligerswerk komt dan morgen het afscheid nemen van Cusco. Erg raar, want ik heb hier nu bijna 7 weken gewoond, geleefd, het is echt mijn stad geworden.
Met Jennifer die ik hier heb ontmoet heb ik vandaag een busticket gekocht naar Puno. Puno ligt aan het Titicaca meer, vlakbij de grens met Bolivia. Mijn volgende verhaal zal dus vanuit een nieuw land zijn; Bolivia here we come! Ciao Peru!
-
05 Maart 2009 - 22:08
Theo:
Hola chica!
Mooi verhaal weer ;-)
Heb trouwens ergens gelzen dat Machu Pichhu nooit ontdekt is door de spanjaarden omdat het bezoek aan die stad alleen was voorbehouden aan notabelen...en die waren door de spanjaarden allemaal een kopje kleiner gemaakt....oftewel...niemand wist de weg hahaha!
Hey Linneke, tot je volgende berichtje he xxx -
05 Maart 2009 - 22:18
Anouk:
Lin, ik ben trots op je! Wat supergoed dat je de wandeltocht naar de Inca-stad hebt volgehouden! Ik doe het je niet na hoor. Ik ben benieuwd naar de foto's (die je waarschijnlijk nu aan het uploaden bent).
En zie je nu wel dat het vrijwilligerswerk een onvergetelijke ervaring is! Met dikke tranen de laatste dagen vanwege het afscheid. Maar goed dat je naar me hebt geluisterd ;-).
Ik wens je een goede reis naar Bolivia en wacht met smart op het volgende verhaal.
dikke kus, Anouk
-
06 Maart 2009 - 00:02
Roy:
VET! Wil ook!! :-P
Denk dat ik binnenkort toch maar eens die wereldreis moet gaan boeken. Maar voorlopig moet ik het doen met een weekendje wadlopen op Schiermonnikoog. Ook leuk. :-)
Nou Linda genietse, R -
06 Maart 2009 - 05:18
Els:
Hoi Lindaatje,
Wat super goed van je! De Inca Trail lopen, is een ervaring die je nooit meer vergeet.
Met heel veel plezier lees ik telkens je berichtjes, leuk om te lezen wat je allemaal doet en bereikt daar in het verre Zuid-Amerika. Ben benieuwd naar je verhalen vanuit Bolivia.
Hier gaat verder alles goed, over een aantal weken krijgen we nu waarschijnlijk toch echt de sleutel van ons nieuwe huis. In de zomer bbq-en?
Liefs Igor, Mik en Els -
06 Maart 2009 - 06:44
Judith:
Hai Lin,
Tjee, wat vliegt de tijd: je Cusco-periode nu alweer afgesloten... Zo te lezen heb je er wel volop van genoten en wat een mooie daden heb je verricht.
En natuurlijk de Inca-Trail! Geweldig dat je die hebt gelopen en Machu Picchu heb mogen bewonderen.
Hele fijne en mooie dagen gewenst in Bolivia. Enjoy!!
Dikke kus van Ava en mij -
06 Maart 2009 - 07:46
Erna:
Jeetje, wat een avonturen! Heel wat beter dan hier de kou en de regen.
Kom je een keertje koffiedrinken en bijkletsen als je terug bent? Maar eerst genieten van Bolivia!
x Erna -
06 Maart 2009 - 07:56
Inge:
He sportieveling! Een hele klim zeg, wow, maar dan dat uitzicht, zo gaaf!
Nu het volgende avontuur: veel plezier!!
Liefs Inge -
06 Maart 2009 - 09:00
Ingrid:
He Linda,
Wat is het toch geweldig wat je allemaal meemaakt!!! Ik doe het je niet na!
Geniet nog van de rest van je geweldige reis en ik wacht weer af tot je volgende mooie bericht.
x Ingrid -
06 Maart 2009 - 09:33
Ger:
Hee beste Linda,
kei mooi verhaal en zeker ook de foto's mogen er zijn! Tjonge, wat een ervaring en wat een mooie natuur!! Ben tros op jou! Bij een van de foto's had je staan: "de mannen en ik", nou, je mag gerust zeggen "IK en de mannen"!!
Nu op naar de volgende ervaring. Geniet van alles, goede reis!
Kei veel liefs van Ger. -
06 Maart 2009 - 09:54
Nicole:
Hey Lin,
Super dat je de inca trail hebt gelopen! Lijkt me een hele mooie ervaring! En pittig om te doen. Heerlijk om telkens je verhalen te lezen. heel veel plezier in Bolivia!
liefs Colie -
06 Maart 2009 - 09:57
Siets & Roel:
Lieve Lin,
Wat een prestatie die Inca Trail, petje af!! De foto's zijn echt super.
En wij zijn super trots op je wat je hebt bereikt met het vrijwilligerswerk en die kinderen zo gelukkig hebt gemaakt.
Have fun in Bolivia!
Dikke kus
Siets & Roel -
06 Maart 2009 - 11:41
Lauri:
Hee Linda!
Wat is de tijd weer snel gegaan dat ook jij nu Cusco verlaat.Super dat je de inca-trail gedaan en gehaald hebt :)!Veel plezier in Bolivia en véél groetjes aan Jenn.
Kus -
06 Maart 2009 - 12:59
Patty:
Wauw, wat een schitterend verhaal en wat een onvergetelijke belevenis. Ik ben danig onder de indruk. Dikke kus Xxx Patty -
06 Maart 2009 - 14:16
Pearl:
Hoi Linda,
Wat gaaf allemaal. Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is om het land nu te moeten verlaten, als je het zo leuk hebt gehad. Geniet nog van de rest van je avontuur en tot ziens,
xx Pearl -
06 Maart 2009 - 18:59
Wilburt :
Hoi Lin,
Knap hoor hoe je die route hebt gelopen. Zul je wel van je neef hebben dat sportieve! Leuk om te lezen wat je daar allemaal gedaan hebt en zou willen zeggen veel plezier in bolivia. grt wilburt,simone,nina en liz x -
07 Maart 2009 - 08:09
Ine:
Ha Linda,
Ik denk, na alles wat je al van de wereld gezien hebt, dat dit toch een van de hoogtepunten was. Wat een geweldige ervaring en prachtige natuur! Stoer hoor samen met al die mannen. Ik doe het je niet na. Blijf genieten!
x Ine -
08 Maart 2009 - 07:56
Stichting Muses:
Hola Linda!
Wow wat een gave trip zeg! Gelukkig dat je die in NL al geboekt had ;). Mooi om te horen dat je echt een verschil hebt kunnen maken op je project en lo mas importante: dat de kids er happy mee zijn. Dus goed om te lezen dat je het ingezamelde geld goed hebt kunnen besteden. Geniet van de volgende tripjes.
Groetjes Nicole -
08 Maart 2009 - 11:09
Laura & Glenn:
Hoi Lin,
wat onwijs stoer dat je de Inca trail hebt gelopen. Petje af hoor, we weten dat het onwijs zwaar is! (Wij gaan gewoon lui met de trein hoor... :) Heel veel plezier in Bolivia, wij komen je snel achterna.
Groeten Laura & Glenn -
08 Maart 2009 - 17:30
Kim:
Ben trots op je wijffie! Ontzettend sportief en wat een doorzettingsvermogen... Geniet van wat er verder gaat komen...
x Kim -
08 Maart 2009 - 19:32
Monique Mallens:
Lieve, lieve Lin, wat ben ik jaloers op al je mooie verhalen! Wat een ervaringen.... helemaal SUPER!! geniet nog van alles wat je mee gaat en mag maken!
dikke x
Monique -
09 Maart 2009 - 12:38
Carla :
wooooh linda,
gewoon SUPER om je verhaal weer te lezen en een klein beetje mee te mogen genieten, ik ben niet een beetje jaloers maar KEI jaloers. Het lijkt me weel heel triest om al die donkere oogjes daar te moeten verlaten dat zal best pijn hebben gedaan(en nog schat ik) Geniet meid van alles wat je nog meemaakt daar! groetjes en dikke pakkerd Vic&carla jordi ivo en bas -
09 Maart 2009 - 17:02
Daantje:
Ha Lin,
Jeetje wat een trip!
Echt gaaf, volgens mij ben je helemaal hyper als je dat allemaal meemaakt daar, niet?
super hoor, lekker genieten want volgens mij maak je dit echt niet snel allemaal meer mee! veel plezier in bolivia en ik zie je verhalen en fotos wel weer verschijnen.
Groetjes Daantje en een dikke knuffel van Abby! -
10 Maart 2009 - 19:57
Anja:
oooh, heerlijk wat een verhalen! Ik her-beleef het weer een beetje dankzij jou! geniet er volop van!
groetjes,
Anja -
17 Maart 2009 - 18:44
Petra :
Wat gaaf!! Helemaal te gek die Inca Trail en wat fijn dat wij hem zo ook een beetje mogen ervaren! Krijg het er zelf warm van. Wat gaat de tijd weer snel om. Wij zijn aan het klussen in Schoot, blèh. Nou op naar Bolivia en blijf vooral genieten! Tot het volgende spetterende verhaal!
Veel liefs, -
19 Maart 2009 - 13:03
Miranda:
Hoi Linda,
Wat een geweldige tocht heb je gemaakt, prachtig. Petje af voor jou. Het lijkt me een onvergetelijke ervaring. Ik vind het echt super hoe je alles aanpakt en overal op af gaat. Ga zo door meid!
Tijdje terug Dana nog gesproken. Ik denk dat er heel veel mensen zijn in Nederland die jouw verhalen graag nog een keer van jezelf willen horen. Ik ben er in ieder geval één van. Kan niet wachten tot je weer terug bent in Nederland lekker bij te praten. Maar geniet eerst nog van je verdere reisvontuur!
Ciao, Miranda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
