Een terugblik
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Linda
20 Juli 2010 | Nederland, Amsterdam
Precies twee weken geleden keerden we terug uit de jungle. De volgende dag vlogen we om 13.15 uur van Santa Marta naar Bogotá. Een vlucht die we al weken daarvoor in Nederland hadden geboekt. Waar we toen niet bij stil hadden gestaan was de tijd van de halve finale van de WK. In Nederland 20.30 uur betekent in Colombia 13.30 uur...oftewel, op het moment dat onze Oranjehelden het grasveld bestegen, steeg ik op in de lucht...een minuut na landing op Bogotá was de gewonnen halve finale een feit.
Die middag en avond nog een geslaagde souvenirjacht op de markten van Bogotá ingezet. De laatste écht vakantiedag bezochten we een heel bijzondere 'Zoutkathedraal'. We maken gebruik van het uitgebreide bussysteem van Bogotá, dat dagelijks een miljoen mensen vervoert, om richting La Catedral de Sal de Zipaquira te geraken. Een ondergrondse kathedraal compleet gebouwd uit zout, prachtig. De Kruistocht van Jezus wordt hier heel mooi uitgebeeld. Voor we de bus terugnemen naar de grote stad trakteert Angelique ons op een heerlijk taartje om haar verjaardag nog even over te doen buiten de jungle.
Terug in Bogotá brengen we nog een bezoek aan het geldmuseum, Casa de Moneda, waar in een aantal zalen kunst van de beroemde Colombiaan Botero wordt tentoongesteld: Botero is dol op dikke mensen en op fruit (dat hij ook buiten proporties weergeeft). Die avond eten wij ons 'laatste avondmaal' in het BBQ-tentje waar we aan het begin van onze reis ook al vertoefden. De cirkel is rond....
Op donderdag 8 juli loopt de wekker vroeg. Om klokslag 08.00 uur nemen we een taxi naar de luchthaven, onze vlucht vertrekt om 10.20 uur. Het inchecken verloopt niet vlekkeloos; we schijnen dubbel in het systeem te staan o.i.d. Uiteindelijk hebben we nog maar net voldoende tijd om onze laatste pesos te spenderen voor we het Avianca toestel betreden.
Een prima vlucht van 3,5 uur, met eigen TV-schermpje, brengt ons op Amerikaanse bodem. Vorig jaar besloot ik hier nog een paar dagen door te brengen, nu is Miami een stopover van 5 uur voor ons. Dat duurt lang wanneer je naar huis wilt...beetje hangen, beetje lezen, muziek luisteren, pas een uur voorbij?? Dit ritueel herhaalt zich dus 5 keer voordat we weer mogen boarden. Air Berlin brengt ons in 9 uur terug naar Europa, naar Dusseldorf wel te verstaan. Geen persoonlijke TV, wel goed eten en voldoende drankjes en een prima nachtrust.
Om 10.50 uur landen we volgens planning en zijn we terug in de realiteit.
Ik ben altijd weer verbaasd hoe snel je kunt schakelen tussen reizen en wonen. Na het weekend zit ik weer een volle werkweek tussen 4 muren in een airco ruimte (wat erg aangenaam is tijdens deze hittegolf). Het meeste moeite heb ik dan met stilzitten. Het grootste gemis van het reizen is op zo'n moment het vrijheidsgevoel. Het flesje water uit Panama (ondertussen gevuld met heerlijk Bosch kraanwater) herinnert me dagelijks aan de slogan die mijn moeder hoog in het vaandel houdt: wat hebben we het toch goed! :-) Ik realiseer me donders goed dat ik me dolgelukkig mag prijzen weer de kans te hebben gekregen zulke prachtige landen te bewonderen.
De hoogtepunten nog even op een rijtje:
* De fantastische bevolking in met name Colombia; oprecht geinteresseerd en behulpzaam;
* De beroemde Paaseiland-beelden in het klein;
* Salento: een must!! Koloniaal bergdorp omringd door fenomenale vallei, Valle de Cocora, met haar 60 meter hoge wax palmbomen;
* De koffiestreek van Colombia met haar vele uitgestrekte plantages
* De ´grensovergang´ over de bergen tussen Colombia en Panama met het hagelwitte strand La Miel;
* De échte grensovergang over water, een bijzondere oversteek tussen Colombia en Panama;
* Het Panamakanaal;
* De vijfdaagse zeiltocht van El Porvenir (noordkust van Panama) naar Cartagena (noordkust van Colombia). Absolute topper van onze reis!;
* Het koloniale centrum van Cartagena;
* De 5 daagse jungletocht naar de ´Verborgen Stad´ Ciudad Perdida; naast de flinke voetblessure heeft deze uitputtingsslag ook een prachtige herinnering in mijn gedachten nagelaten.
Bedankt voor jullie interesse en de leuke berichtjes die we mochten ontvangen. De tijd is weer aangebroken om waarbenjij.nu in boekvorm af te drukken en nog heel vaak terug te lezen en te bekijken.
Met de komende zin werden Angelique en ik ook vaak uitgezwaaid; afscheid nemen is onderdeel van het reizen:
Que se vaya bien! Dat het jullie goed mag gaan!
Die middag en avond nog een geslaagde souvenirjacht op de markten van Bogotá ingezet. De laatste écht vakantiedag bezochten we een heel bijzondere 'Zoutkathedraal'. We maken gebruik van het uitgebreide bussysteem van Bogotá, dat dagelijks een miljoen mensen vervoert, om richting La Catedral de Sal de Zipaquira te geraken. Een ondergrondse kathedraal compleet gebouwd uit zout, prachtig. De Kruistocht van Jezus wordt hier heel mooi uitgebeeld. Voor we de bus terugnemen naar de grote stad trakteert Angelique ons op een heerlijk taartje om haar verjaardag nog even over te doen buiten de jungle.
Terug in Bogotá brengen we nog een bezoek aan het geldmuseum, Casa de Moneda, waar in een aantal zalen kunst van de beroemde Colombiaan Botero wordt tentoongesteld: Botero is dol op dikke mensen en op fruit (dat hij ook buiten proporties weergeeft). Die avond eten wij ons 'laatste avondmaal' in het BBQ-tentje waar we aan het begin van onze reis ook al vertoefden. De cirkel is rond....
Op donderdag 8 juli loopt de wekker vroeg. Om klokslag 08.00 uur nemen we een taxi naar de luchthaven, onze vlucht vertrekt om 10.20 uur. Het inchecken verloopt niet vlekkeloos; we schijnen dubbel in het systeem te staan o.i.d. Uiteindelijk hebben we nog maar net voldoende tijd om onze laatste pesos te spenderen voor we het Avianca toestel betreden.
Een prima vlucht van 3,5 uur, met eigen TV-schermpje, brengt ons op Amerikaanse bodem. Vorig jaar besloot ik hier nog een paar dagen door te brengen, nu is Miami een stopover van 5 uur voor ons. Dat duurt lang wanneer je naar huis wilt...beetje hangen, beetje lezen, muziek luisteren, pas een uur voorbij?? Dit ritueel herhaalt zich dus 5 keer voordat we weer mogen boarden. Air Berlin brengt ons in 9 uur terug naar Europa, naar Dusseldorf wel te verstaan. Geen persoonlijke TV, wel goed eten en voldoende drankjes en een prima nachtrust.
Om 10.50 uur landen we volgens planning en zijn we terug in de realiteit.
Ik ben altijd weer verbaasd hoe snel je kunt schakelen tussen reizen en wonen. Na het weekend zit ik weer een volle werkweek tussen 4 muren in een airco ruimte (wat erg aangenaam is tijdens deze hittegolf). Het meeste moeite heb ik dan met stilzitten. Het grootste gemis van het reizen is op zo'n moment het vrijheidsgevoel. Het flesje water uit Panama (ondertussen gevuld met heerlijk Bosch kraanwater) herinnert me dagelijks aan de slogan die mijn moeder hoog in het vaandel houdt: wat hebben we het toch goed! :-) Ik realiseer me donders goed dat ik me dolgelukkig mag prijzen weer de kans te hebben gekregen zulke prachtige landen te bewonderen.
De hoogtepunten nog even op een rijtje:
* De fantastische bevolking in met name Colombia; oprecht geinteresseerd en behulpzaam;
* De beroemde Paaseiland-beelden in het klein;
* Salento: een must!! Koloniaal bergdorp omringd door fenomenale vallei, Valle de Cocora, met haar 60 meter hoge wax palmbomen;
* De koffiestreek van Colombia met haar vele uitgestrekte plantages
* De ´grensovergang´ over de bergen tussen Colombia en Panama met het hagelwitte strand La Miel;
* De échte grensovergang over water, een bijzondere oversteek tussen Colombia en Panama;
* Het Panamakanaal;
* De vijfdaagse zeiltocht van El Porvenir (noordkust van Panama) naar Cartagena (noordkust van Colombia). Absolute topper van onze reis!;
* Het koloniale centrum van Cartagena;
* De 5 daagse jungletocht naar de ´Verborgen Stad´ Ciudad Perdida; naast de flinke voetblessure heeft deze uitputtingsslag ook een prachtige herinnering in mijn gedachten nagelaten.
Bedankt voor jullie interesse en de leuke berichtjes die we mochten ontvangen. De tijd is weer aangebroken om waarbenjij.nu in boekvorm af te drukken en nog heel vaak terug te lezen en te bekijken.
Met de komende zin werden Angelique en ik ook vaak uitgezwaaid; afscheid nemen is onderdeel van het reizen:
Que se vaya bien! Dat het jullie goed mag gaan!
-
20 Juli 2010 - 06:50
Dorien Timmers:
Linda en Angelique, ik heb genoten van jullie mooi reisverslag.
Ga weer lekker door met leven in dit landje en koester je herinneringen.
Groetjes Dorien T. -
20 Juli 2010 - 07:13
Miranda Van Mol:
Hoi Linda,
Ik heb weer met veel plezier je reisverslagen gelezen. je schrijft zo beeldend en etnhousiast, er ligt volgens mij een echte carriere voor je als reisboeken-schrijfster.
Welkom terug weer in Nederland en veel 'plezier' op je werk.
Groetjes
en tot ziens, horens, mails
Miranda -
20 Juli 2010 - 07:15
Inge:
Lin!
Mooie afsluiting meissie!
Leuk je van het weekend even gezien te hebben! snel een date! KUS -
20 Juli 2010 - 12:46
Hein (Tilburg):
Het is altijd fijn om te reizen en ook om je volgen op een reis er zit altijd een beetje avontuur in. En dat is leuk en spannend, maar als er dan ook nog iemand op je wacht wanneer je weer thuis komt waar je verhaal aan kwijt kunt, dat maakt z'n reis helemaal af. Wij wensen je heel plezier weer thuis en geniet in de toekomst zo veel mogelijk. Lieve groetjes
Iet en Hein -
26 Juli 2010 - 11:31
Yvonne:
He Lin,
Heb net je foto's zitten kijken. Wat een gave reis weer! Zo te zien hebben jullie er echt van genoten. Op naar de volgende!?!
Groetjes Yvonne -
26 Juli 2010 - 15:51
Ira Van Der Plas:
Wow Lin, ik ben bijna jaloers. Super wat je allemaal hebt meegemaakt en de manier waarop je het beschrijft (een beetje aangevuld met mijn eigen buitenlandervaringen qua geuren, kleuren en geluiden) maakt dat ik bijna het gevoel heb dat ik er ook ben geweest! Leuk hoor. Tot 26 september.
P.s. zo'n zeiltocht is misschien wel een leuk idee???;-) -
02 Augustus 2010 - 15:41
Japie En Dineke:
Zit net achter computer en zie je laatste email van de reis het zal inderdaad tegenvallen heel de week weer binnen zitten maar er zal ook weer wat geld in het laatje moeten komen wel een mooie reis om op terug te kijken niet iedereen kan dat zeggen wij kijken al mooi terug op 3 weken zuid frankrijk ha ha ga nu stoppen want moet eten gaan koken groetjes japie en dineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
